رنگ و لعاب نون خ به دل مخاطب نشسته است/ مردم به شدت بیان لهجه های کاراکترها را دوست دارند
تاریخ انتشار: ۱ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۶۶۳۶۷۸
ندا قاسمی، بازیگر نقش شیرین در سریال «نون خ» گفت: در فصل دوم کلیت قصه در شهرستان رخ می‌دهد و به همین ترتیب بیشتر به آداب و رسوم کردها پرداخته شده است، مثل جشن انار.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ این شب ها که پخش فصل دو سریال نون خ از شبکه یک سیما آغاز شده است، بسیاری از مخاطبان که با زیبایی بصری و لهجه های مردم مناطق کرد نشین آشنایی نداشتند، به واسطه تماشای این سریال از نزدیک با اخلاق و بخشی از فرهنگ این مردم خونگرم آشنا شدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
** بعد از پایان تصویربرداری سریال «نون خ» مشغول کار دیگری نشدید؟
- نه واقعیتش این است که در حال حاضر مدتی است در قرنطینه خانگی به سر می برم و دیگر نتوانستم کاری را قبول کنم. چرا که تصویربرداری سریال نون خ نیز به خاطر شیوع کرونا و اینکه به قرنطینه خانگی برویم متوقف شد.
** تصویربرداری «نون خ» چه زمانی تمام شد؟
- زمان دقیقش را به خاطر ندارم اما فکر می‌کنم بیست و پنجم اسفند بود و از آن روز تا همین الان در قرنطینه خانگی به سر می برم و هیچ کاری هم قبول نکردم.
** سریال در کدام منطقه کرمانشاه مقابل دوربین رفت؟
- ما در کرمانشاه و روستای پریان ضبط داشتیم و تقریبا ۵۰ درصد کار را کرمانشاه گرفتیم و باقی اش را تهران و در منطقه خجیر تصویربرداری کردیم.
** شما از جمله بازیگرهای هستید که در فصل اول این سریال نیز در همین نقش بازی می کردید. درباره ادامه دار شدن این سریال و حضورتان در این نقش برایمان می گویید و اینکه چرا یکسری از بازیگرانی که در فصل گذشته بازی می کردند در فصل دو حضور ندارند.
- بله درست است یک تعدادی از بچه‌ها در فصل دوم سریال حضور ندارند.
** و این دلیل خاصی داشته؟
- دو خواهر من که در «نون خ ۱» حضور داشتند، در «نون خ ۲» بازی نمی کنند. بازیگر جدیدی را به جای این دو به کار اضافه نکردیم اما طبق داستان و آنچه در قصه بود یکی از خواهرها اصلا نمی توانست حضور داشته باشد. دیگری هم به خاطر مشکلاتی که داشت و درگیر اجراهایش بود نتوانست کارهایش را هماهنگ کند و متاسفانه ما را همراهی نکردند و واقعا جایشان خالی است.
** قصه «نون خ» چقدر برای شما به عنوان یک بازیگر جذابیت داشت که حاضر شدید در ادامه تولید این سریال نیز ایفای نقش کنید؟
- ما فصل اول را که کار کردیم شخصیت شیرین شخصیت مشخصی بود. در فصل دوم نیز کلاً قرار شد که تک تک شخصیت ها بیشتر در ذهن مخاطب جا بیفتند، قطعا ادامه دار شدن این سریال بسیار جذاب بود و خیلی دلم می خواست که در ادامه این سریال نیز حضور داشته باشم که خدا را شکر حضور داشتم و کار کردیم و امیدوارم که مردم از تماشای این سریال لذت برده باشند و توانسته باشیم لحظه ای لبخند را بر لبان آنها بیاوریم.
** شما اصالتا کرمانشاهی هستید؟
- بله من کرمانشاهی هستم.
** و فکر می‌کنم راحت‌تر از سایر بازیگرها توانستید با بومی بودن منطقه، لهجه و فضای کرمانشاه ارتباط برقرار کنید؟
- قطعاً همین طور است چون زبان کردی زبانی است که من هیچ مشکلی بابت صحبت کردن به این لهجه نداشتم.
** چطور شد که برای بازی در فصل نخست «نون خ» در نقش شیرین انتخاب شدید؟
- برای بازی در فصل اول این سریال از طریق یکی از دفترهای فیلمسازی که برای کار دیگری رفته بودم به دفتر آقای آقاخانی معرفی شدم و همانجا گفتند که آقای آقاخانی به دنبال بازیگرهای دختری است که اصالتاً کرد یا کرمانشاهی باشند. اتفاقاً فکر کنم جزو آخرین بازیگرهایی بودم که به این سریال اضافه شدم و زمانی که به گروه اضافه شدم یک هفته بعد از آن سریال کلید خورد. در ادامه آقای آقاخانی بعد از تست گرفتن بازیم را تائید کردند و برای این نقش انتخاب شدم.
** قبل از اینکه در «نون‌خ» بازی کنید فعالیت های تصویری به این شکل داشتید؟
- از سال ۸۷ تئاتر کار می کنم. منتها در شهرستان فعالیت می کردم به خاطر این که آن زمان در کرمانشاه زندگی می کردم. علاوه بر تئاتر، با صدا و سیمای مرکز کرمانشاه نیز همکاری های بسیاری داشتم و به عنوان بازیگر در مجموعه های تلویزیونی شبکه کرمانشاه و مجری در شبکه کرمانشاه فعال بودم. همینطور در رادیو کرمانشاه نیز یکی از بازیگران واحد نمایش بودم. از سال ۹۴ نیز به طور مستمر به عنوان یکی از گویندگان و بازیگران رادیو کار کردم. با شبکه سراسری هم در همین زمان چند تله فیلم بازی کردم که از چند شبکه سراسری پخش شد. مثل یکی از تله فیلم هایی که کارگردانی اش به عهده کاظم معصومی بود و تعدادی تله فیلم و فیلم کوتاه نیز داشتم و به طور مدام هم تئاتر کار می‌کردم. اما سریالی که به شدت دیده شد همین «نون خ» بود.
** آن زمان فکر می‌کردید با بازی در این سریال به شهرت برسید؟
- بله حتماً به خاطر اینکه در عید نوروز پخش می‌شد و الان هم که در این شرایط که مردم در قرنطینه خانگی به سر می‌برند پخش می‌شود و همین دو باکس متفاوت باعث افزایش تعداد مخاطبان سریال تلویزیونی خواهد بود. در وهله بعدی این که به هر ترتیب کارگردانی این کار بر عهده سعید آقاخانی بود و از همان ابتدا می‌دانستم که می‌تواند بازخورد خوبی بین مردم داشته باشد و به خوبی دیده شود.
** شخصیت شیرین چقدر برای خودتان جذابیت داشت و چقدر شما را دچار چالش می‌کرد؟
- شخصیت شیرین در فصل ۱ خیلی پر رنگ نبود و حضور کمی در قصه سریال داشت. در فصل دو نیز آن طور که دیدید فیلمنامه مردانه ای داریم و نویسنده نیز آنطور که باید حضور زن ها را در این سریال پررنگ نکرده است. با اینکه سریال «نون خ» کمی شلوغ و مردانه است اما خب باز هم این شلوغی موقعیت های خوب و جذابی برای مخاطبان رقم زد.
با این حال حضور شیرین در فصل دو پر رنگ تر از فصل اول است. به هر حال شخصیت شیرین از لحاظ رفتاری شخصیتی بین دو خواهر بزرگتر و کوچکتر از خود بود، نه مثل خواهر بزرگتر قلدر بود و نه مثل خواهر کوچکترش آرام و لوس بود. شیرین یک چیزی بین این دو خواهر بود و تقریباً تُخس بود. شیرین خیلی هنرمند است و جواب همه را می‌دهد و اینکه شلوغ کاری های خودش را دارد، کارهای هنری می کند، رانندگی می‌کند، حواسش به پدرش است و در کل این تُخسی هایش برایم بسیار جالب بود.
** بخش مهمی از این سریال به آداب و رسوم و فرهنگ مردم کردنشین بر می گردد. با توجه به این که اصالتا کرمانشاهی هستید چقدر با این آداب و رسوم آشنایی داشتید؟ و آیا شما هم به عنوان یک کرد نشین به گروه ایده می دادید؟
- نمی‌توان گفت که خیلی ایده به گروه دادم، همانطور که می‌دانید آقای آقاخانی خودشان اصالتا کرد و اهل بیجار هستند و کاملاً به لباس، نحوه صحبت کردن و آداب و رسوم این منطقه اشراف دارند. اما به این دلیل که ما در کرمانشاه کار می‌کردیم من هم تا جایی که می‌توانستم و به لهجه مربوط می‌شد، اگر تکه کلام‌های خاصی در موقعیت سکانس می دانستم و شنیده بودم به آقای آقاخانی می گفتم که کردها برای مثال در چنین موقعیتی از چنین تکه کلامی استفاده می‌کنند یا اینکه سعی می کردم تا جایی که می توانم به آقای آذرنگ که خیلی دوست داشتند از این تکه کلام‌های کردها استفاده کنند کمک کنم. در کل سعی می‌کردیم تا جایی که می شود فرهنگ مردم کرد را نشان دهیم و امیدوارم که موفق بوده باشیم.
** از میان خانم‌هایی که در این سریال بازی کردند فقط شما اصالتا کرد هستید؟
- خانم بازوند اصالتا کرمانشاهی اما بزرگ شده بندرعباس هستند و خانم شرافتی نیز اصالتاً سقزی هستند. اما من هم کرمانشاهی بودم و هم در کرمانشاه بزرگ شدم.
** و همین موضوع باعث شده که راحت تر بتوانید با قصه ای که در این منطقه کردنشین رخ می دهد ارتباط برقرار کنید؟
- بله درست است، بالاخره با این مردم زندگی کردم و اطلاعاتی از آنها می‌دانم و نسبت به خرده فرهنگ‌هایشان که ممکن است به چشم نیاید آگاهی دارم.
** ظاهرا نویسنده سعی نکرده تا فرهنگ و رسوم مردم کرمانشاه و کردنشین را به طور گسترده روایت کند و بیشتر قصه‌ها حول اتفاق هایی است که هر روز در روستا رخ می‌دهد.
- فکر می کنم هر چه جلوتر برویم بهتر می شود. در فصل اول دقیقا همینطور بود چون بخشی را در روستا و بخشی دیگر را در تهران تصویربرداری کردیم. اما در فصل ۲ کلیت قصه در شهرستان رخ می‌دهد و به همین ترتیب نشان دادن این آداب و رسوم بسیار بیشتر از فصل اول شده است، مثل جشن انار. در فصل دو سعی شد که این آداب و رسوم ها به قصه سریال اضافه شود. باز هم می‌گویم شاید خیلی از سکانس ها نویسنده نتواند فرهنگ و آداب و رسوم این مردم را به قصه اضافه کند. یعنی بالاخره چون باید بار داستانی را جلو ببرد و موضوع جذابی را بنویسد ممکن است فضایی را در اختیار نداشته باشد که بتواند به بخشی از رسوم مردم کرد بپردازد.
** بعد از اینکه فصل نخست این سریال پخش شد و استقبال خوبی هم از آن صورت گرفت، تصمیم بر ادامه آن در فصل دو گرفته شد. اما آیا قرار است «نون خ» باز هم ادامه داشته باشد؟
- واقعیتش این است که نمی‌دانم چون که خودم از این که تصویربرداری کار به یکباره متوقف شد شوکه شدم. چون که قرار بود ما این سریال را در ۲۶ قسمت ضبط کنیم و اینکه کار یکباره تعطیل شد، مرا شوکه کرد و به دلیل شیوع کرونا دیگر نتوانستیم مابقی سریال را ضبط کنیم و الان تقریباً نصفه پخش می شود. نمی دانم در آینده چه اتفاقی بیفتد شاید آقای آقاخانی و فرجی منتظر هستند تا ببینند سریال در فصل دو مورد توجه قرار می‌گیرد یا نه و این موضوع قطعاً در تصمیم گیری شان بابت ادامه دار کردن سریال تاثیر دارد.
** یکی از نقاط قوت این سریال بیان لهجه کردی از زبان بازیگرهای بومی آن منطقه است.
- بله و مردم به شدت بیان لهجه های کاراکترها را دوست دارند. خیلی از مردم سعی می‌کنند که ادای بازیگرها را در بیاورند و لهجه را تقلید کنند و خدا را شاکریم که مردم سریال را دوست داشتند.
** شخصیت شیرین یکی ازدخترهای نورالدین خانزاده است که مجرد است و در این فصل خواستگار دارد. این شخصیت در ادامه پررنگ تر می شود؟
- داستان حول او می چرخد که خواستگار دارد. یک بخش های دیگری هم اضافه می شود و یک کاراکتر دیگر هم به سریال اضافه می شود. منتهی ما نتوانستیم نصف باقی مانده کار را ضبط کنیم، در ادامه کار قرار بود شخصیت شیرین پررنگ تر هم شود.
** سکانسی که نورالدین دخترهایش را جمع می کند و از همه سوال می پرسد ایده چه کسی بود؟ و آیا شما هم در پرورش این ایده مشارکت داشتید؟
- اولین بار که این سکانس را تصویربرداری کردیم خودمان به شدت لذت بردیم و متوجه شدیم که خیلی بامزه شده است. این سکانس ایده آقای آقاخانی و آقای تنابنده بود و زمانیکه پی به بامزه بودن این سکانس بردیم، رنگ و لعابی به آن دادیم و ظاهراً هم به دل همه نشسته است.
** کار کردن یا بازیگرهای بومی کرمانشاه راحت بود؟
- بسیار شیرین بود. خیلی از بازیگرهایی که در کار می بینید جزو مردم روستا هستند و عمه هایی که داریم خانم های همان روستا هستند و از همجواری شان به شدت لذت بردیم.
** این سریال به شدت روی وحدت مردم کردنشین متمرکز است، این موضوع دقیقاً شبیه به سنت و رسوم مردم کرمانشاه به تصویر کشیده شده است.
- بله کردها این وحدت را با هم دارند و این ایده از خصوصیات اصلی کردها نشات گرفته است.
** جمله پایانی.
- فقط امیدوارم این روزگاری که ما الان گرفتارش شدیم و این ویروس و مشکلات اقتصادی که همراه با خود پیش آورده زودتر بگذرد چونکه فکر می کنم همه مردم را افسرده کرده است. ما هم سعی کردیم این سریال طوری باشد که لبخندی به لبان مردم بیاورد و انشاله در روزهایی که همه مردم کشور درگیر این بیماری هستند تنها یک ساعت با دیدن سریال ما از این بیماری فاصله بگیرند و سریال «نون خ» را نگاه کنند و همگی به روال عادی برگردیم.
سریال «نون خ» به کارگردانی سعید آقاخانی و تهیه کنندگی مهدی فرجی هر شب از شبکه یک سیما پخش می شود.
منبع:فارس
منبع: دانا
کلیدواژه: قرنطینه خانگی آقای آقاخانی شخصیت شیرین آداب و رسوم فکر می کنم رخ می دهد فصل دو فصل اول
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۶۶۳۶۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
من خلبان نیستم رسکیومن ارتشم! از سرهنگ بازنشسته هوانیروز ارتش تا عمو کاووس «نون خ»
همشهری آنلاین-مهناز عباسیان: نمی‌دانم چرا شماره تلفن همراهش را «عمو کاووس» ذخیره کردم. عمو کاووس مجموعه تلویزیونی نون خ که با لهجه شیرینش، آنقدر باورپذیر نقش یک ریش‌سفید بانفوذ و البته شوخ‌طبع و مهربان را خوب بازی کرده که حالا برای خیلی‌ها تبدیل به یک عمو شده است. فارغ از بازی جذاب و دیدنی ماشاءالله وروایی در این سریال پربیننده، آنچه امروز ما را برای هم‌صحبتی با او ترغیب کرده فقط پیشینه هنری او نیست. وروایی سرهنگ و مهندس پرواز بازنشسته هوانیروز ارتش است و در سال‌های دفاع‌مقدس خوش درخشیده است.
**
هفته روز پیش روز ارتش بود. ضمن تبریک این روز به شما، برای ما بگویید چطور مسیر زندگی یک سرهنگ بازنشسته هوانیروز ارتش به دنیای هنر و بازیگری کشیده شده است؟من هم سلام و تبریک جانانه‌ای به همه ارتشی‌های سرافراز، مرزداران نکونام و جنگاوران دلاور دارم. سال۱۳۴۷ وارد عرصه نظامی شدم و البته قبل از آن دستی بر آتش داشتم و یکی از شاگردان فعال آتش تقی‌پور نازنین بودم که خدا حفظشان کند. ایشان آن زمان مسئول تئاتر کرمانشاه بود؛ البته کنار هنرمندان دیگری همچون آقایان هواس پلوک، خندان و زندی خسرو شهراز، داریوش گراوندی و قلندرلکی که تئاتری‌های دیار ما بودند، شاگردی می‌کردم. به هرحال عرصه نمایش را برای مردم شلوغ می‌کردیم و به دل همه هم می‌نشست.
از زمانی که وارد ارتش شدم در آنجا هم باز یک واحد هنری بود که مسیر فعالیت‌های تئاتری مرا تسهیل کرد. نمایش‌های خوبی برای خانواده‌های ارتشی برگزار می‌کردیم که دستاورد خوبی هم داشت. بعد از انقلاب هم واحدهای عقیدتی سیاسی، مسئولیت بخش هنری را داشتند و ما که دیگر تجربه‌ای در این زمینه داشتیم، گروه نمایش خوبی را به راه انداختیم. بیشتر هم نمایش‌های طنز بود تا خانواده‌های محترم ارتشی‌ها واقعا لذت ببرند و خوش باشند. در دوران دفاع‌مقدس هم برای سربازان و نیروهای رزم نمایش‌هایی برای افزایش روحیه در خط مقدم داشتیم.
بله در مناطق جنگی و در سوله‌های بزرگی که می‌شد برای اجرای نمایش از آنها استفاده کرد برای رزمندگان دلاور نمایش‌های روحیه‌ساز برگزار می‌کردیم و هم ما و هم رزمنده‌ها لذت می‌بردند. جالب اینجا بود که یگان‌های خط مقدم از گروه‌های نمایشی دعوت می‌کردند برای سربازان و حتی درجه‌داران نمایش اجرا کنیم. باعث افتخار بود برای عزیزانی که مدت‌ها از خانه و خانواده دور بودند تا از نوامیس و خاک میهن دفاع کنند، لحظات خوشی را فراهم کنیم. خدا حفظشان کند این عزیزان را و آنهایی هم که به شهادت رسیدند یادشان گرامی است. اگر ما آرامش و آسایشی داریم زیر سایه شهدای گرانقدر است.
دنیای خشک و نظام‌مند ارتش با حال و هوای هنری بازیگری تداخلی نداشت؟به هر حال ارتشی‌ها برحسب ضوابط و کارهای آیین‌نامه‌ای باید مقررات را بجا بیاورند که خودش فریضه است. حالا نه به آن خشکی خشک، ولی یک روحیه خاصی دارند. ما زمانی که به سمت کار هنری می‌آمدیم علاوه بر اینکه فعالیت هنری، زیبایی و لطافت خودش را داشت، ما هم مقداری چاشنی هنری به آن اضافه می‌کردیم تا کار به دل بیننده و حتی شنونده‌های رادیویی بنشیند.
روزگار ما نظامیان به‌خصوص نظامیان قدیمی به‌ویژه در سال‌های دفاع‌مقدس پر از خاطره است. اصلا انسان موجودی است که با خاطره زندگی می‌کند و آنچه از ما به یاد می‌ماند، خاطره است. خاطره‌ای شیرین از مناطق عملیاتی دارم. من هرازچندگاهی به پیاده‌نظام می‌رفتم و با عزیزانی که در سنگرها بودند، همکاری داشتم. بیشتر اوقات دیده‌بان بودم و احیانا اگر درگیری‌ای شکل می‌گرفت، من هم مثل همه آنها دفاع می‌کردم. یک‌بار که پست نگهبانی به ما محول شده بود، یک پتو را ۴تا کردیم و بالای سنگر گذاشتیم و از سوراخ سنگر داشتیم بیرون را نگاه می‌کردیم. از قضا تابستان بسیار گرم و سنگر ما روباز بود. شب که نشسته بودم و دیده‌بانی می‌دادم یک دفعه احساس کردم آب زیادی به سمت من پاشیده شد. برگشتم دیدم کره الاغی که از ده بالا رهاشده بود از پشت سنگر در حال عبور بوده و آب دهانش را به سمت من پرت کرده است. چون من آن لحظه فقط توجهم به محور نگهبانی و مسیر دشمن بود، متوجه این الاغ نشده بودم. همسنگران من همگی خواب بودند و وقتی متوجه شدند، کلی خندیدیم. این کره الاغ کلی آن شب تا صبح حال و هوای ما را عوض کرد.
اما خاطره تلخی که همیشه روح و جانم را به درد می‌آورد و اسفناک است، بمباران شیمیایی روستای بان‌زرده کرمانشاه و حلبچه عراق بود که من در این عملیات‌ها حضور داشتم. از نزدیک دیدم که این مواد شیمیایی چه بر سر مردم بی‌پناه آورد. این بمب‌های شیمیایی را که کشورهای غربی به صدام داده بودند، فقط در فیلم‌ها دیده بودم. روزی بود که عروس و دامادی همراه تعداد زیادی از اقوام‌شان می‌خواستند در ادامه مراسم عروسی، خودشان را به امامزاده برسانند و کلی آدم برای تبریک و شادباش دورشان جمع شده بودند که دسته‌جمعی شیمیایی شده و به طرز فجیعی روی زمین افتاده بودند. من هنوز هم کابوس آن صحنه‌ها را می‌بینم.
شخصیت کاووس در قسمت اول شکل گرفت. تعداد نامزدها برای این شخصیت زیاد بود و قرعه به نام حقیر درآمد. شخصیت نظامی قدیمی و بزرگ آبادی که همه از او حساب می‌برند. با کمک آقای کارگردان، سعید آقاخانی تمام تلاشم را کردم تا عمو کاووسی باشم که به دل همه مردم بنشینم که خوشبختانه در این چند فصل که پخش شد، همه با او ارتباط گرفتند و دوستش دارند.
سریال نون خ امسال تمرکز بیشتری بر نمایش فرهنگ اقوام مختلف ایرانی دارد. کمی برایمان از تنوع فرهنگ و اقوام ایرانی و لزوم نمایشش در قاب رسانه بگویید.ما تاریخ و اقوام بسیار جذاب، زیبا و دوست‌داشتنی‌ای داریم. هر گروه از اقوام ایرانی آداب و آیین‌های خاص خود را دارند و باید به مردم شناسانده شوند. باید در تولیدات فرهنگی از همه اقوام ایرانی حرفی به میان بیاید و تلویزیون جمهوری اسلامی ایران به این موارد بیشتر بپردازد؛ چنانکه امسال نویسنده سریال، امیر وفایی نازنین نوشته خود را به سمت فرهنگ و اقوام استان پهناور سسیستان و بلوچستان برد. ما وقتی با این اقوام روبه‌رو شدیم، دیدیم که چقدر با فرهنگ اقوام کشورمان بیگانه‌ایم و اطلاعات کمی درباره‌شان داریم. هنرمندان و دست‌اندرکاران فرهنگی باید از این ظرفیت‌ها (تنوع فرهنگ و اقوام ایرانی) بهره ببرند. البته ناگفته نماند برای اقوام کار کردن، راه رفتن روی لبه تیغ است. چند وقت پیش مهدی فرجی، تهیه‌کننده سریال پاسخگوی سوء‌تفاهمی بود که برای برخی از مردم کرمان پیش آمده بود. باید به زیبایی و با اطلاعات کافی و وافی به مسئله اقوام پرداخته شود و خدایی ناکرده حرمت آنها شکسته نشود و به زیبایی و با کمالات خاص به همه دنیا معرفی شوند. سریال‌هایی که از ظرفیت‌های فرهنگی کشور و موضوعات مبتلابه جامعه، گستردگی جاذبه‌های جغرافیا، لباس و... بهره ببرند، ماندگار می‌شوند. سریال تلویزیونی نون‌خ هم از جذابیت‌های فرهنگی و قومی بهره می‌برد.
دقیقا. جا دارد از نویسنده این سریال، امیر وفایی تشکر کنم؛ چون همه شخصیت‌ها و کل داستان متعلق به ذهن امیر است. نویسنده به زیبایی می‌نویسد و شخصیت‌پردازی می‌کند و ما بازی می‌کنیم. خاطرم هست در فصل دوم سریال چند دیالوگ برای من خیلی آشنا بود. از اصطلاحاتی که در افسانه‌های دیار ما رونق داشت، استفاده شده بود که این بسیار ارزشمند است. نون خ در ابتدا ماحصل تراوش‌های فکری و قلم نویسنده است که با کارگردانی حرفه‌ای به دل مردم نشسته است.
نون‌خ ۵سریالی خوش‌ساخت، اما سخت است؛ لوکیشن‌های سخت و پرخطر و مسافت زیاد و سفر. از سختی‌های کار در این زمینه بگویید.سریال‌هایی که در سفر ساخته می‌شوند، واقعا سخت هستند و من به همه عوامل به‌ویژه به مدیر تصویربرداری، امیر معقولی و تیم ظفرمندش دست‌مریزاد می‌گویم. وقتی از جذابیت و موفقیت سریالی حرف می‌زنیم، حیف است از عوامل آن تشکر نکنیم. گروه صدابردار، گریمور، طراح صحنه و تدارکات و همه و همه برای ساخت سریال در استانی دور که آداب سخنگویی و مرام و مسلک خاص دارند، تلاش کردند. در رأس آن هم که مدیریت همه کارها با استادم سعید آقاخانی بوده است؛ البته که تهیه‌کننده مجموعه مهدی فرجی هم مثل همیشه همه زحمات را بر دوش کشیدند. از همین جا به همه بازیگران بومی این سرزمین هم خداقوت می‌گوییم. ما این سختی را به جان و دل پذیرفتیم تا به جان همه مردم ایران بنشیند.
بازخورد مخاطبان چگونه بود؟تاجایی که دوستان عزیز اطلاع دارند شاید بگویم بازخورد نون خ هماورد و رقیبی نداشته است. این را صادقانه می‌گویم؛ نه اینکه چون بازیگر این سریال هستم. به‌ویژه در دیار غرب کشور شامل استان‌های کردستان، ایلام، همدان لرستان و حتی عشایر سرافراز با دل و جان پذیرفتند که نون خ چقدر دلنشین است و با خانواده‌ها پای تماشای این سریال نشستند و حتی چند نوبت آن را تماشا کردند.
کمی از خانواده‌تان برای ما بگویید. خانواده‌تان هم اهل هنر هستند؟ واکنش آنها از نقش‌آفرینی عمو کاووس چیست؟بله. خانواده بنده یک خانواده هنردوستند که البته دستی هم بر سینما، موسیقی، کارهای نمایشی داشته‌اند و دارند. گهگاهی می‌نشینیم و با بچه‌ها درباره چالش‌های شخصیت عمو کاووس صحبت می‌کنیم و رهنمودهایی می‌دهند.
کوتاه از ماشاءالله وروایی
کار هنری در ارتش تا جبهه
ماشاءالله وروایی متولد سال۱۳۲۹ در کرمانشاه است. او رسکیومن(سرمتخصص نجات هوایی) و سرهنگ بازنشسته هوانیروز ارتش بوده و از نوجوانی در نمایش‌های دبیرستانی فعالیت داشته و بعد از ورود به ارتش در دانشگاه افسری نیروی هوایی تحصیلات خود را گذرانده است. وی کار خود را در کادر پرواز و در کارهای نمایش و هنر آغاز کرده‌است. همزمان دوره‌های رنجر، کوهستان، دوره دریا، باتلاق و جنگل را گذرانده و کماندو شده است. او در دوران دفاع‌مقدس با کمک همکارانش در جبهه‌ها برای رزمنده‌ها نمایش اجرا می‌کرده و بعدها برای شبکه‌های استانی کرمانشاه، ایلام و کردستان کارهای طنز انجام داده است. اوج هنرنمایی‌اش هم مجموعه نون خ به‌عنوان عمو کاووس است. ناگفته نماند با اتمام نون‌خ۲ یوسف قربانی، فرمانده وقت هوانیروز ارتش جمهوری اسلامی ایران، از او به‌خاطر بازی در این سریال تشکر و قدردانی کرد.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»